ایران‌بوم

شهر ورزنه در 110 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان واقع شده و نزدیک‌ترین شهر و ساده‌ترین راه دسترسی به تالاب گاوخونی به شمار می‌آید. از لحاظ جغرافیایی ورزنه در جنوب غربی شهرستان نایین، غرب تالاب گاوخونی و خط مرزی استان یزد، شمال بخش جرقویه و شرق بخش جلگه به مرکزیت هرند ‌می‌باشد. مردان این شهر بیشتر به کشاورزی و زنان به کار قالی‌بافی مشغول هستند.
ورزنه یکی از شهرهای تاریخی استان اصفهان است که از لحاظ تاریخچه پیدایش و آثار باستانی، گنجینه‌ای بس غنی دارد. پل قدیمی ورزنه، مسجد جامع، رباط شاه‌عباسی، کارونسرا و بادگیرهای قدیمی، آب‌انبارهای متعدد، برج‌ها و کبوترخانه‌ها ، قلعه‌ها و آثاری از آسیاب‌های آبی ‌ و امامزاده شاه زین‌العابدین از جمله ابنیه تاریخی این شهر محسوب می‌شوند.
ورزنه به مانند بسیاری از جاهای دیگر با توجه به اینکه شغل اکثر مردم ویا به عبارتی همه مردم کشاورزی بود تا قبل از ورود موتورهای آب کش از نیروی گاو جهت بالا کشیدن آب از چاه استفاده می کرد که از آن زمان 50 سالی می گذرد ؛ معمولاً در گاوچاهها از دو راس گاو استفاده می شد و دو نفر نیز می بایست دست اندر کار این مجموعه می بودند ؛ یک نفر کار هدایت گاو را بر عهده می گرفت و نفر دیگر مسئول آبیاری و کلیه کارهای مرتبط به زمین بود ومعمولاً در این روش از آبیاری 3000 متر مربع زمین کشاورزی در یک روز به زیر آب می‌رفت.